سه ماهگی

پسر عزیزم

سه ما از با تو بودن گذشت...٩٠ روز از بهترین روزای زندگی من.........نود روز که هر وقت چشمامو باز کردمو تو رو کنار خودم دیدم سرشار از یه حس تازه شدم...یه حسی که فقط با بودن تو درکش کردم.....سه ماه که هر لحظش خدا رو شکر کردم به خاطر اینکه منو لایق مادر شدن و لایق داشتن تو کرده نازنینم.....شکر کردم که فرشته کوچولوم سالمه.......عزیزم خنده هات منو تا آسمونا میبره........

و اما احوالات تو در این مدت

خیلی وقته می خندی و مدتیه که ذوق میکنی و یه خورده خنده هات صدادار شده البته بعضی وقتا هااااااااا قربون خنده هات و دهن بی دندونت مامان

غیر از یه روز که اندککی تلاش واسه دمر شدن کردی دیگه بعدش یادت رفت و اصلا دیگه تلاش نمیکنی

حسابی عاشق دستات و خوردنشون هستی ...اگه امکانش باشه تا آرنج میکنی توی دهنت هههههههه

آب دهنتم که ...

صبحها هم که از خواب پا میشی حسابی خوش اخلاقی و می خندی و حرف میزنی.......

وقتی میخوام پوشکتو عوض کنم کلی ذوق میکنی و حسابی خوشحالی و می خندی حتی اگه تو اوج گریه باشی ساکت میشی منم بعضی وقتا اینطوری گولت میزنم ههههههههه

دیگه وقتی دمر میذارمت سرتو بلند میکنی ولی وقتی خسته میشی شرو میکنی به خوردن متکا........

پ.ن.این مطالب رو روی برگه نوشته بودم ولی تنبلیم شد اینجا بنویسم تا امروز